Deze Coronacrisis brengt mij terug naar mijn essentie, zoals crises doen. Ook al is de huidige crisis ongekend en wereldwijd, ik trek toch wat parallellen naar mijn persoonlijke crises…

Ouderverstoting

De laatste is de reden geweest dat mijn echtgenoot, Geert, en ik recentelijk verhuisd zijn van Delft naar Lisserbroek. Twaalf jaar gelden vestigden wij ons in Delft vanwege Geerts twee zonen. Zij woonden deels bij hun moeder in een dorp vlakbij Delft en deels bij ons. Uit respect en privacy voor mijn stiefzonen ga ik daar niet gedetailleerd op in, maar helaas zien wij de jongens helemaal niet meer. Dit heeft in de afgelopen twaalf jaar heel wat oplopende spanningen gegeven voor alle betrokkenen. En ondanks alle liefdevolle inzet en inspanningen van Geert en mij, en betrokkenheid van diverse instanties, hebben we niet kunnen voorkomen dat Geert als vader verstoten is van zijn kinderen, en ik daarmee als stiefmoeder.

Waarom deel ik dit nu met jou? Omdat ik wil laten zien dat ook ik pittige processen heb ervaren en dat Geert en ik dit als paar hebben ‘overleefd’, en meer dan dat: Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht en sterker gemaakt. Wij hebben in Lisserbroek een nieuwe start gemaakt, met z’n tweeën. En het heeft mij nog meer ervaring, motivatie en drive gegeven om stiefmoeders (blijvend) te begeleiden.

Bijna gescheiden

En wij hebben, deels gerelateerd aan het proces rondom Geert met zijn ex-vrouw en kinderen, maar ook ten gevolge van andere factoren, een relatiecrisis doorleefd, zo’n drie jaar geleden, waarbij wij een tijdje uit elkaar geweest zijn en een scheiding dreigde. Ook daar zijn wij sterker uitgekomen als stel, maar ook persoonlijk. Ook die ervaring neem ik mee in mijn werk, als relatiecoach.

Overspannen

Zo’n veertien jaar geleden liep ik persoonlijk vast in mijn toenmalige relatie en in mijn werk: Ik was overspannen. Ik verbrak mijn relatie en ging aan de slag met mijzelf. Eerst met bewustzijnscoach Erica Rijnsburger, met wie ik mijn rugzak inging en later met loopbaancoach Ans van Holst. Bij Ans ontdekte ik waar mijn (werk-)hart ligt, ben ik in opleiding gegaan tot coach en startte ik mijn eigen coachpraktijk voor balans- en loopbaancoaching. En bij Erica leerde ik een goede, bewuste relatie met mijzelf en mijn nieuwe liefde, Geert en zijn zonen, aan te gaan.

(On-)gezondheid

Als jong volwassene kreeg ik de (non) diagnose ‘chronisch vermoeidheidssyndroom’, m.a.w. mijn langdurige vermoeidheids- en pijnklachten waren niet te verklaren binnen de reguliere geneeskunde. Daar begon mijn zoektocht naar een gezonde levensstijl en persoonlijke ontwikkeling, die heeft geleid tot mijn huidige balans in welzijn op fysiek en psychisch/mentaal vlak en is de belangrijkste waarde en drijfveer in mijn leven en werk: balans/bewustzijn.

Hoe pittig deze crises ook waren, elk op een ander niveau, na de gevoelens van hopeloosheid, machteloosheid, eenzaamheid, uitzichtloosheid, pijn, frustratie, boosheid, vermoeidheid, verdriet kwamen hoop, licht, inzicht, zin, inspiratie, richting, liefde, vertrouwen, blijdschap, verbinding, energie, bezieling, motivatie en dienstbaarheid. En dat maakt dat ik mij nu in deze Coronacrisis goed staande houd.

Enorm dankbaar naar Erica (https://www.elenchis.nl/), Ans (https://www.ansvanholst.nl/) en Geert voor de diepgaande, leerzame processen, die maken dat ik nu ben, wie en wat ik ben en het vertrouwen dat ik heb in mijn/de toekomst. En daar hebben ook latere opleiders Yvette Hooites-Meursing en Anita Hellemons van Levenswerk (https://www.levenswerk.com/) een essentiële bijdrage aan geleverd, ook dank aan hen!

Mocht je meer willen weten over mijn processen/verhaal, laat het me weten en als ik je ergens mee kan helpen, nu of in de toekomst, dan ben ik er voor jou, welkom!